Ontslakken

Posted by Frank Huysmans on 29 december 2024 | Reactie

Snail’s pace by Gigi Ibrahim (Flickr.com, cc by 2.0)

Silo’s zijn voor informatieprofessionals wat slakken zijn voor de moestuinbezitter. Met alles wat we in ons hebben gaan we ertegen tekeer. Ook al weten we dat die dingen gewoon weer terugkomen zodra we even de andere kant op kijken. Anders dan bij de slijmerige bladvreters wil je dat data en informatie niet opgesloten zitten maar vrijelijk kunnen stromen. In organisaties gaat dat zoals bekend niet vanzelf. Afdelingen hebben de neiging om ‘hun’ informatie af te schermen. Daarmee vergroten ze hun autonomie en maken ze de rest van de organisatie van hen afhankelijk. Zeer tegen de zin van het hogere management. Dat wil alle informatie uit de hele organisatie bij elkaar hebben om goed te kunnen sturen.

Ook softwareleveranciers hebben baat bij silovorming. Bestanden worden weggeschreven in een formaat dat alleen te openen is met die software zelf. Hoe langer je klant blijft, hoe groter de kosten en moeite om het digitale geheugen van je organisatie over te zetten naar een nieuwe standaard. Door schade en schande (vendor lock-in) wijs geworden, gingen we van leveranciers eisen dat bestanden voortaan in open standaarden konden worden weggeschreven. Na veel getouwtrek gingen ze door de bocht en konden onze data en informatie gaan stromen. Open, linked en FAIR.

Konden onze data – open, linked en FAIR – eerst vrijelijk gaan stromen, inmiddels worden de silomuren weer opgetrokken

Niet voor lang. Inmiddels worden de silomuren weer opgetrokken. Geschrokken door alle berichten over bedrijfsspionage en ransomware zijn organisaties met hangende pootjes teruggekeerd naar de grote jongens met het verzoek om integrale beveiligingsoplossingen. Die zijn er, maar de service level agreements komen met aanvullende eisen. Al het inloggen moet achter twee-factor-identificatie. Werknemers die met hun eigen laptops en telefoons inloggen op de bedrijfsnetwerken… supersympathiek, maar inherent onveilig. Geef hun liever gratis spullen van de zaak en laat je IT-afdeling zo bepalen wat erop mag worden gezet – en vooral wat niet. Dan is het veilig houden van je systemen nog uitdagend genoeg. Zelfs met de beste firewalls en scantechnologieën weet je nooit zeker of er niet toch een vers gemuteerd virus, worm, Trojaans paard of ander digitaal ongedierte binnensluipt.

Zo veranderen onze organisaties zelf in silo’s. Je wilt een Word-bestand delen met iemand van buiten? Weet je dat zeker? Dan krijgt die persoon een mail met een downloadlink en nog een mail met een code om het bestand middels die link op diens eigen apparaat te kunnen neerzetten.

Is dit alles niet de belangrijkste reden, vraag ik me inmiddels af, voor de nog altijd wereldwijd afnemende productiviteitsgroei? En dus ook de reden waarom alle hoop van Big Tech is gevestigd op AI om de groeiverwachtingen van investeerders alsnog te kunnen waarmaken? En waarom AI geïntegreerd wordt in alle software waarmee jij en ik dagelijks werken? Zodat we, door het voortdurend moeten wegklikken van alle goedbedoelde AI-suggesties, alleen nog in slakkengang kunnen werken?


Deze column verscheen in Vakblad IP | Informatieprofessional, jaargang 28 nummer 8, november 2024.



Creative Commons License
Ontslakken by Frank Huysmans is licensed under a Creative Commons Attribution 4.0 International License.

Posted in geen |

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.